KU ZADUMIE

5. Niedziela Wielkiego Postu

Jr 31,31-34 Hbr 5,7-9

J 12,20-33

Nadeszła godzina, aby został uwielbiony Syn Człowieczy.

Zaprawdę, zaprawdę powiadani wam:

Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze,

zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze,

przynosi plon obfity. Ten, kto miłuje swoje życie, traci je,

a kto nienawidzi swego życia na tym świecie,

zachowa je na życie wieczne.

A kto by chciał Mi służyć, niech idzie za Mną,

a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa.

A jeśli ktoś Mi służy, uczci go mój Ojciec /z Ewangelii/.

Silna jest dzisiaj skłonność do zastępowania

prawdziwego Boga fałszywymi bożkami

i złudnymi ideałami. Bożkami są dobra materialne.

Jeżeli zabiegamy o nie i poszukujemy ich

jako środków służących dobru, są nam pomocne.

Jednak nie powinny one zajmować

pierwszego miejsca w sercu człowieka,

zwłaszcza młodego, który jest powołany

do wysokich lotów, do sięgania po najpiękniejsze

i najszlachetniejsze ideały /św. Jan Paweł II/.